Maya ruines, watervallen, jungle... Maar dan veel!

Na die nieuwe doch nare ervaring uitgemergeld te worden door een Mexicaans virus die z’n taak wel erg serieus wist te nemen (details over de consequenties daargelaten), tijd voor nieuwe exploraties! Ditmaal is er echter minder te vertellen dan voorheen: het betreft vooral heel veel Maya-ruines, watervallen en enorme bomen, allen gesitueerd in de jungle. Te beginnen bij de Maya-ruines van Palenque, prachtige wat wittere Maya ruines die door de jungle voor je gevoel wat meer afgezonderd van elkaar liggen wat een ietwat knusser gevoel geeft. Afin, zowie immer, geniet zelf op www.picasaweb.google.com/dennisvoes :-) Voor zowel de immens brede watervallen bij agua azul (blauw water, en dat klopte) en de krachtig neerkletterende waterval bij Misol-ha geldt zo’n beetje hetzelfde verhaal. Prachtig, imponerend, aangevuld met een zeer verfrissende duik bij een graden of 38, maar de foto’s vertellen illustreren genoeg.

Om in herhaling te vallen: hetzelfde geldt in meer of mindere mate ook voor de watervallen in de Lacandon jungle, de ruines van Bonampak en die van Yaxchilan. Maar zoals jullie weten: ik zou mezelf niet wezen als ik der toch niet iets bij zou vertellen ;-)

Te beginnen met, na 4 maanden van euforisch genieten van alle ervaringen, een ietwat nieuwe insteek. Na ruim 4 maanden reizen, afscheid genomen te hebben van Diana en 1.5 week doodziek op bed te hebben gelegen was het misschien niet de allerbeste timing alleen de Lacandon-jungle in te trekken. Heimwee zou ik het niet willen noemen, maar ik moet toegeven dat ik me toch wel een aantal dagen behoorlijk alleen voelde ‘out there solo’. Dat neemt natuurlijk niet weg dat de jungle toch echt garant staat voor een ongerept, zeer imponerend en ongelooflijk prachtig stukje aarde. Jaja dat bestaan zekerteweten ook nog!!!

De lacandon jungle is een 641 hectare stuk jungle en tevens het tehuis voor duizenden Maya-Yucatecs, een 5000 Maya-Tzeltaleszal en nog een 3000 Maya-choles. Gedurende de laatste 50 jaar is echter 33% van deze jungle ontbost door houtkap en bosbranden, waardoor reeds velen dier- en plantensoorten zijn uitgestorven. Sinds de afgelopen 5 jaar zijn er echter een flink aantal stukken beschermd, alwaar houtkap praktisch gestopt is en veel flora en fauna zich voor de lange termijn heeft weten te herstellen. Hiermee vormt het nog steeds enkel zo’n 1% van het Mexicaanse grondoppervlak, alwaar 17-27% van de Mexicaanse biodiversiteit zich huishoudt. Ik vond het iig ook nog zeker te kwalificeren als jungle! Daarmee kan ik jullie dan ook het volgende beeld schetsen van m’n daagjes aldaar:

Slapend in een hutje bij een Yacatec-Maya vrouwtje met een watervalletje dienst doende als douche en wasserette, helderblauw water met een oud houten bordje “niet zwemmen als er otters in het water aan het werk zijn”, enorme groenbegroeide bomen van 60-70 meter waarbij je verstoppertje kunt spelen door simpelweg tussen de wortels te gaan staan, een of ander wombat-achtig beest wat voor je wegvlucht de jungle in, mediteren met de continue verfrissende spray en het luidruchtige gekletter van een waterval 10 meter voor je neus, een oude kleine Maya-ruine luisterend naar het luide oergeluid van een groep apen een aantal honderden meters verderop, luisterend naar de ietwat verder ontwikkelde maya taal maar wat voor mij toch meer weg had van een continue stokkend verslikgeluid dan iets verstaanbaars, de stralende glimlach van haar kleinkind - ouder trouwens dan haar laatste eigen kind, de boodtocht over de Usumacinta-rivier (tevens de grens Mexico-Guatemala) richting de Yaxchilan-ruines alwaar honderden vleermuizen zich huisvesten in de labyrint-achtige ruines… Verkeerd kan ik het niet noemen! Dat gezegd hebbende ben ik wel blij weer in een ietwat bewoonde wereld terechtgekomen te zijn, en wel in… Flores, noord-Guatemala! Werd na exact 4 maanden Mexico ook wel tijd voor een emotioneel afscheid en land numero 3!

En heb geduld, de avonturen in dit niet te betwijfelen prachtige land komen vanzelf weer langswaaien in jullie inboxen!

Het blijft jullie goed gaan!
Met dikke knuffels,

Dennis

P.S. Hoorde wat nieuwd van een aardbeving op de grens van de Mexicaanse staten Chiapas en Veracruz, te voelen tot in Mexico stad op 650km. Hoewel ik op 500km de andere kant op zat, heb ik er niets van meegekregen (maar indien ik in die schuddende bus op een onverharde weg zat kan ik dat ook wel begrijpen)