Van Perú via Ecuador terug naar Colombia

Mmmmhhh nu het afscheid van eigen land weer in aantocht is leek me de tijd wel gekomen om nog ff snel het laatste verhaaltje van ‘Latijns Amerika, deel 1’ erin te gooien. Na afscheid genomen te hebben van Perú en twee dagen reizend onderweg geweest te zijn, kwam ik weer terug in Ecuatoriaanse hoofdstad Quito. Terug bij m’n vertrouwde couchsurfingvrienden Alex en Remy en uit Frankrijk teruggekeerde huisgenoot Helene leren kennend, waarbij ik meteen mocht aansluiten bij het verjaardagsfeest van de eerstgenoemde. De gezelligheid en leuke aanwezigheid van de live-rockband is vanzelf terug te zien op de foto’s, nog steeds ouderwets te vinden op www.picasaweb.google.com/dennisvoes :-)

De meegenomen hallucinogene San Pedro cactus werd een tweetal daagjes later ook bereid (zie een ‘kookrecept volgens stappenplan’ bij de foto’s). Zonder ritueel of sjamanenbegeleider deden we het allemaal wat voorzichtigjes aan, met doseringen van een kwart tot de helft dan gebruikelijk. Hiermee bleef het traditionele overgeven voor iedereen uit, al hintte mijn onrustige maag en moeite om in slaap te vallen wel op wat er bij grotere doseringen dus wél kan plaatsvinden. Voor overweldigende hallucinaties, diepgaande reinigingen en spirituele reizen bleek de dosis en aanpak echter onvoldoende, maar dat was dan ook (nog) niet mijn doel van deze snuffelende oriënterende eerste kennismaking.

Na kennismaking met de enthousiaste Colombiaanse kinderen op familiebezoek bij de buren, wat acclimatiseren met ontspannende kruidenthee en cocathee en een bezoek aan vertrouwde bar Dirty Sanchez om m’n oude colega’s te ontmoeten was het alweer tijd om weer een beetje verder richting Bogotá airport te reizen, de vertreklocatie naar m’n eerste vakantie in eigen land. Aangekomen in het prachtige stadje Popayan, bezocht ik het meditatiecentrum Arco Iris, een getipt betrouwbaar adres alwaar ook ayahuasca rituelen gedaan worden: het indianenritueel wat al 4 jaar een hoofddoel van mijn reis vormt. Na wat inhoudelijke uitleg en een duidelijk overeenkomstige visie op doel/gebruik/aanpak van zo’n ritueel, ben ik er nog steeds niet over uit mijn eerste ervaring hier of in de Peruaanse jungle aan te vangen. Doch zowie immer… we gaan het zien :-D

Na Popayan heb ik nog een paar daagjes in m’n tent gewoond in het natuurgebied rondom Pance (bij Cali), alwaar in campingstijl koken, tot rust komen met een boek, intens genieten van de omgeving, wat wandelen en een meditatietje aan de rivier een erg relaxte tijd boden. Het was daarna dan ook tijd om via couchsurfing een avondje barren in feeststad Cali te regelen, waarbij een clubje met Colombianen, twee Argentijnen, een Belg en mijzelf in levendige sferen salsapasjes dansten/improviseerden.

De laatste dagen voor m’n vlucht heb ik nog geluierd en genoten van het zeer gastvrije couchsurfing-adres bij Ivan en zijn familie in Bogotá, 12 uurtjes noordoostwaarts. Naast wat filmpjes heb ik ook een dagje met hem de stad verkend, waarbij de foto’s vooral prachtige uitzichten over deze miljoenenstad illustreren. Vervolgens nog een hutspotje gekookd, een superlekkere arepa gegeten met Carolina (weer ontmoet via couchsurfing, die site werkt echt als een tierelier!) en wat taspakken… Jep na 16 maanden en 2 dagen tijd was het dan zover: voor ff terug naar Nederland! Daarover in het volgende verhaal meer, al wil ik graag nog even met jullie delen hoe belachelijk lekker die oh zo gemiste Hollandse kazen, döner kebabs en speciaalbieren zijn. Heerlijk man!